Een dag uit het leven van

“Mijn dag begint altijd vroeg. Vanochtend zelfs heel vroeg. Ik kon echt niet meer slapen. Dus maar even een film gekeken en wat in huis gerommeld. En ik neem even rustig de tijd voor mijn eerste kopje koffie. Om half 8 heb ik de tafel gedekt en staat Lotte* op. Voordat we zelf ontbijten, voeren we samen de paarden. Vanochtend lijkt Lotte niet lekker in haar vel te zitten. Veerle, onze oudste dochter met wie Lotte kan lezen en schrijven, neemt haar even apart. Dat werkt. Lotte geeft aan dat ze het maandelijkse familiebezoek van haar moeder, broertje en zusje dat vanmiddag gepland staat, wel erg spannend vindt. Nu haar moeder net een baby heeft, gaan gesprekken alleen hier over. Ik beloof Lotte vanochtend haar moeder te bellen om het bezoek uit te stellen. Voordat Lotte naar school gaat, gaat ze eerst nog een keer naar de paarden. De dieren geven haar rust. Ze kan zo een uur bezig zijn met het borstelen van de paarden.

De drie jongens zitten op de middelbare school, dus zij hebben nog thuisonderwijs. De afspraak is dat om 9.00 uur iedereen klaar is met ontbijten en douchen. Structuur is belangrijk, helemaal voor Alex* die een vorm van autisme heeft. Hij stond er halverwege het schooljaar niet al te best voor, maar thuisonderwijs heeft hem goed gedaan. Op het speciaal onderwijs gaan examens wel door, dus dit is het moment om te laten zien dat hij het kan. Ik heb daar alle vertrouwen in. Met Sam* bel ik even. Hij woont sinds 2 jaar bij ons, maar was bij zijn moeder toen Nederland op slot ging en moest daar toen blijven. Gelukkig gaat het goed.

Als iedereen aan de gang is, bel ik meteen met de moeder van Lotte om de afspraak even uit te stellen. Goed contact met de biologische ouders vind ik heel belangrijk. We moeten het samen doen. Lottes moeder heeft alle begrip voor de reactie van Lotte en maakt een afspraak met haar alleen. Dan draai ik even een wasje. In een gezin van acht personen zou je denken dat de wasmachine de hele dag draait. Valt reuze mee. Ik vind zelfstandigheid belangrijk, dus doen ze zelf wat ze zelf kunnen. Dus hun eigen was en hun eigen kamers. We wonen met z’n allen in een gezin en ik geef iedereen alle liefde, maar het ook mijn werk. Waar de jongeren ook vandaan komen, wat ze ook hebben meegemaakt, mijn doel is dat ze weer vooruit kunnen kijken. En dat ze in de periode die ze bij ons wonen een fijne tijd hebben. Meestal lukt dat, soms ook niet. Om welke reden dan ook. Met een aantal jongeren hebben we nog steeds heel goed contact. Onze eerste pleegdochter die 14 jaar bij ons gewoond heeft – we waren eerst pleegouders – heeft gisteren een dochtertje gekregen. Dus ben ik nu ook oma!

Dan belt Mariëlle, de gedragswetenschapper om een afspraak die volgende week gepland staat te bevestigen. Na 20 jaar met jongeren gewerkt te hebben, heb ik wel de nodige ervaring opgedaan, maar toch ben ik blij met de gesprekken met Mariëlle. We hebben regelmatig een bespreking over hoe het gaat en de lijntjes zijn kort. Ik kan haar altijd bellen, net als onze gezinshuiswerkster. Ook bij de andere gezinsouders op het terrein kan ik terecht als er iets is. We zijn allemaal Rubicon-medewerkers en hebben een groeps-app.

’s-Middags drinken we gezamenlijk iets en help ik Alex en Valentijn* met het laatste beetje schoolwerk. Daarna gaan we aan de slag in de tuin. Om drie uur krijg ik bezoek van de voogd van Valentijn. We hebben het over zijn toekomstperspectief. Daarna is het tijd om alle dieren te verzorgen. Naast de twee paarden, hebben we twee honden, twee poezen en een aantal cavia’s. Iedereen weet dat ik geen nee zeg, dus als er een dier een nieuw baasje nodig heeft, dan komt het hier. Wij hebben de ruimte en een groot hart.

Dan is het tijd om voor het avondeten te zorgen. Ik kook uitgebreid en we eten lekker buiten. Na het eten ruimen we samen alles op en gaan we bij de vuurkuil zitten om nog even te kletsen. Harrie zorgt voor een drankje, de marshmallows en een chipje. We maken er ook vanavond weer een gezellige avond van. Voor veel mensen is Corona een lastige tijd, maar ik moet zeggen dat ik deze periode thuis met iedereen niet had willen missen. We hebben een hele leuke tijd samen. Ik heb de kinderen alleen maar beter leren kennen."

* gebruikte namen zijn om privacy redenen gefingeerd